vrijdag 27 april 2018

STEYLER NOTITIES 3 - KNETTERGEK

Ruimtelijk schema van Las Meninas

Van: B. [mailto:B[…]@[...]] 
Verzonden: vrijdag 27 april 2018 13:58
Aan: Huub Beurskens
Onderwerp: Re: Steyler notities 2

Je bent knettergek, maar wel op een meeslepende manier.
Alleen: loop je niet het gevaar met dit soort aantekeningen de indruk te wekken dat het boek overbedacht is, zelfs in zijn toevallig- of onderbewustheden? Ik weet niet hoeveel mensen je blog volgen, geharde Hubianen, neem ik  aan, maar ze hebben Steyler nog niet gelezen en kennen dus ook niet de ervaring die ik allereerst had: die van een spannende vertelling, met een werveling van rare gebeurtenissen. Al het ingenieuze, literaire, Vladimiriaanse komt als het ware achteraf, terwijl je er nu een prominent vooraf van maakt. Ik bedoel: voor mij is het interessant, maar schrik je geen lezers af?
Het is maar een gedachte.

Al zou je deze mail ook weer kunnen verwerken om dat probleem op te lossen...

B.
***

vr 27-4-2018 14:41
Huub Beurskens <h[…]@[…].nl>
RE: Steyler notities 2
Aan B[…]

Ha, idee! Ga ik doen!

De Steylerblog is juist (ook) een poging om straks meer klanten te krijgen voor de roman.
       Misschien heeft het geen effect. Maar ik loop helaas niet het gevaar duizenden lezers te kunnen afschrikken of wegjagen, eenvoudigweg omdat ik die dan eerst eens zou moeten hebben…
       Die luxe heb ik dus niet, maar daarmee ook niet die angst. Wat is er te verliezen? Wat overigens niet wil zeggen dat ik niet anderszins bang ben.
       Met andere woorden, elke nieuwe lezer van mijn werk is persoonlijk en van harte welkom om me op mijn vingers te kijken.
       Voor hem of haar houd ik mijn atelierdeur nu gastvrij open. Iets wat weinig andere schrijvers doen (durven?).
       En dan zal die lezer ook kunnen zien dat er van overbedachtheid geen sprake is, maar wel van een zich gaandeweg, al doende ontstaande doordachtheid – waarbij dat denken tevens iets anders is dan puur logisch construeren, integendeel vaak.
       Wat dat betreft blijf ik ook als schrijver een echte schilder, dus zo eentje met penselen en verf, materie, die voortdurend heen en terug loopt voor zijn ezel.
       Is De Nachtwacht overbedacht? Nee, maar wel artistiek, al eraan doorwerkend doordacht, doorwerkt, zoals Las Meninas van Vélazquez, Le déjeuner sur l’herbe van Manet, enzovoort.
       En die spannende vertelling die jij tot mijn plezier hebt gelezen: daar verklap ik in deze blog helemaal niets van en die is er in september nog steeds. Te meer zelfs, hoop ik.
       Ik doe momenteel namelijk niets anders meer dan proberen juist die spanning en werveling aan te scherpen (of juist te verruwen), nadat de tekst zich spontaan, eruptief in vier decemberweken aandiende.


H